Η αναπηρία ως μια ζώσα κατάσταση παρουσιάζεται μέσα από 6 ταινίες από διαφορετικές χώρες και οι θεατές καλούνται να κατανοήσουν τη «διαπολιτισμική ταυτότητα» των αναπήρων. Ξεκινώντας από την Γαλλία, με την ταινία του JasonCarter με τίτλο “ Being Haddie” γνωρίζουμε τη Haddie, μια Λιβεριανή Αμερικανίδα με εγκεφαλική παράλυση και στη συνέχεια μεταφερόμαστε στις Φιλιππίνες και στην ταινία του Arjanmar Rebeta με τίτλο “ Wingchair” όπου το αναπηρικό αμαξίδιο γίνεται φτερό για να καταφέρει να φτάσει το όνειρό του. Στο Ιράν, με την ταινία “Asak” του AliReza ένας 80χρονος τυφλός από το νότο έχει την προικισμένη δύναμη να αφηγείται όνειρα. Η αγάπη του προς τη φύση και το ταλέντο του στην αγγειοπλαστική τον βοηθάνε να βγάλει τα προς το ζην. Μια άλλη καθημερινότητα παρουσιάζεται σε μια άλλη ήπειρο, σε άλλη χώρα. Στη Ρουάντα με την ταινία του FiscaJean Paul με τίτλο “ Mugisha – Blessing” ένα ζευγάρι με κώφωση και βαρηκοΐα, έχοντας έναν γιο με το όνομα Mugisha, που σημαίνει ευλογία στην διάλεκτο της Κινιαρβάντα, μας εισάγει στην καθημερινότητά τους. Στη συνέχεια από τη Ρωσία, έχουμε την ταινία της Marina Zabelina με τίτλο “ GodlovesPorkh”, που αναφέρεται στις δύσκολες συνθήκες των παιδιών με αναπηρία στην ρωσική επαρχιακή πόλη Πόρχοφ, τα οποία στερούνται τα μελλοντικά τους δικαιώματα. Τέλος, στην ταινία του Antonio Spano με τίτλο “Thesilentchaos” οι επικεφαλείς δυνάμεις ανταρτών, μετά τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο του Κονγκό, θεωρούν τους διαφορετικούς ανθρώπους ως απειλή. Αυτή είναι η ιστορία εκείνων που δεν έχουν φωνή και ελπίδα, αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται για τη δική τους αξιοπρέπεια.
