Η 2η μέρα του 6ου Διεθνούς Φεστιβάλ “ Η Αντανάκλαση της Αναπηρίας στην Τέχνη” ξεκίνησε με ακραία καιρικά φαινόμενα και ισχυρούς ανέμους που προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα και δυσκολία στις μετακινήσεις στη Θεσσαλονίκη. Με απόφαση της Οργανωτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ και έχοντας ως βασικό μέλημα την ασφάλεια του κοινού και των καλλιτεχνών οι προβολές που είχαν προγραμματιστεί για την Κυριακή 1/12 έγιναν διαδικτυακά.
Το πρωί της Κυριακής προβλήθηκαν οι ταινίες “Dream It Big”, “Way out west”, “All Quiet On The Westlake” “Crip/Mad Archive Dances”, “I am here” και “Black rain in my eyes” με θέμα την κοινωνική στήριξη και τα κοινωνικά δίκτυα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας προβλήθηκαν ταινίες με θέμα τις οικογενειακές σχέσεις. Η πρώτη προβολή περιελάμβανε τις ταινίες “SOL”, “Wild flower” και “Raised on Rhythms”, ενώ η δεύτερη περιελάμβανε τις ταινίες “I invented the electric scooter”, “Ania from Piekielnik”, “Waiting for the sound”, “The Duchenne Race” και “Parenting special needs children: cerebral palsy”. Το κοινό ανταποκρίθηκε στην προσαρμογή του προγράμματος και συμμετείχε με ενδιαφέρον στις διαδικτυακές προβολές. Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών οι εθελοντικές-καλλιτεχνικές δράσεις που είχαν προγραμματιστεί εκείνη την ημέρα αναβλήθηκαν.
Τη Δευτέρα 2/12 έγινε η προγραμματισμένη προβολή των ταινιών “Seer Claws”, “Invisible life” “Lise's life” και “The KODA Chrome (W)rapper” με θεματική “Διαστάσεις της ζωής-Αισθητηριακές αναπηρίες”. Λόγω της κακοκαιρίας οι καλλιτεχνικές δράσεις ακυρώθηκαν, καθώς με απόφαση των Δήμων τα σχολεία παρέμειναν κλειστά και ως εκ τούτου οι μαθητές δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας προβλήθηκαν οι ταινίες “A World in Colours - The Artistry of Richard Hunt”, “Olga’s World”, “Traveling Light”, “Davide and the monster”, “Danse de la Lune” και “WAY OUT” με θέμα «Αναπηρία και Τέχνη: Εμπόδια, πρακτικές, προοπτικές».
Ακολούθησε στρογγυλή τράπεζα με ανάπηρους και μη καλλιτέχνες και θέμα το δικαίωμα των αναπήρων στην ισότιμη συμμετοχή στον πολιτισμό, τόσο ως θεατές και επισκέπτες όσο και ως παραγωγοί πολιτιστικών προϊόντων. Η Σοφία Γεωργιάδη σχεδιάζει κόμικς με ήρωες άτομα με αναπηρία, προβάλλοντας τη διαφορετικότητα ενώ στα κόμικ της εντάσσει την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, που δύσκολα καταγράφεται. Η Ειρήνη Κουρούβανη - Ανάπηρη χορεύτρια πάσχει από μια σπάνια κινητική αναπηρία και κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Ο χορός υπάρχει στη ζωή της από πολύ μικρή ηλικία και αποτελεί τρόπο έκφρασης και τέχνης, ενώ ασχολείται και με τον αθλητισμό καθώς όλα τα αθλήματα ενσωματώνουν το χορό και την προσέγγιση στην κίνηση. Η Άννα Βεκιάρη - Χορογράφος και χορεύτρια είναι ιδρυτικό μέλος σε χορευτικές ομάδες στις οποίες συμμετέχουν ανάπηρα και μη ανάπηρα άτομα και δημιουργεί χορογραφίες που παρουσιάζονται σε δημόσιο χώρο. Ο Νίκος Αργυρός - Ηθοποιός με οπτική αναπηρία είναι ιδρυτής του αθλητικού συλλόγου Ήφαιστος, όπου τα άτομα με οπτική αναπηρία μπορούν να επιλέξουν όποιο άθλημα θέλουν έχοντας την κατάλληλη υποστήριξη. Παράλληλα, συμμετέχει στη θεατρική ομάδα του ΣΑΕΚ Πυλαίας-Χορτιάτη και στόχος του είναι η δημιουργία μιας μικτής ομάδας ηθοποιών με βλέποντες και άτομα με οπτική αναπηρία ώστε να υπάρχει αρμονία στη σκηνή.
Η συζήτηση ξεκίνησε με τα εμπόδια και τις δυσκολίες που βιώνουν τα ανάπηρα άτομα στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν τέχνες ή να συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές ομάδες. Η κα Κουρούβανη αναφέρθηκε στον απαγορευτικό όρο της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης που απαιτεί οι σπουδαστές να είναι αρτιμελείς. Πρόσθεσε ότι αποτελεί επιτακτική ανάγκη να καταργηθεί αυτός ο όρος δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να σπουδάσουν χορό. Ανέφερε μάλιστα ότι η ίδια κατάφερε να ασχοληθεί με το χορό, επειδή κάποια άτομα - ερασιτέχνες χορευτές την ενέταξαν στην ομάδα τους, ώστε να απολαμβάνει κι εκείνη το δικαίωμά της στον χορό.
Αντίστοιχα ο κος Αργυρός μίλησε για το Κρατικό Θέατρο και το γεγονός ότι παρά την θετική διάθεση δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του τονίζοντας πως σκοπός της θεατρικής ομάδας που θέλει να δημιουργήσει είναι η δυνατότητα συμμετοχής των αναπήρων ατόμων και όχι να γίνουν όλοι ηθοποιοί. Ο ίδιος επεσήμανε ότι η αναπηρία δεν είναι ικανή να αναδείξει κάποιον καλλιτέχνη χωρίς να υπάρχει ταλέντο. Όλοι οι ομιλητές έκαναν λόγο για την ανάγκη να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες προβολής στους καλλιτέχνες με αναπηρία μέσα από καθολικά προσβάσιμες δράσεις και φεστιβάλ. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην αδυναμία επαγγελματικής αποκατάστασης των ανάπηρων καλλιτεχνών και της δυνατότητας βιοπορισμού μέσα από την τέχνη που θα πρέπει να έχουν οι ανάπηροι καλλιτέχνες, κάτι που στο εξωτερικό θεωρείται αυτονόητο αλλά και στην ανάγκη εξοικείωσης του κοινού με τη συμμετοχή ανάπηρων καλλιτεχνών σε καλλιτεχνικές δράσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ταινίες που έχουν θέμα την αναπηρία προτιμώνται μη ανάπηροι ηθοποιοί και συχνά περνούν λάθος μηνύματα, ενώ θα μπορούσαν να παίξουν ανάπηροι ηθοποιοί και να μεταφέρουν τη σωστή εικόνα για την αναπηρία. Ένα ενδιαφέρον σημείο που τονίστηκε είναι ότι στα κόμικς, ενώ παλιότερα η υπερδύναμη κάλυπτε την αναπηρία, τώρα ο ανάπηρος παραμένει ανάπηρος και μετά την αποκάλυψη της υπερδύναμης που έχει. Όλοι οι ομιλητές συμφώνησαν για τη δύναμη της τέχνης να περάσει μηνύματα με πολύ πιο αποτελεσματικό και εύληπτο τρόπο σε σχέση με ημερίδες και συνέδρια, να αποκαλύψει αθέατες πτυχές και όψεις της αναπηρίας και να συμβάλλει σημαντικά στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των αναπήρων. Η συζήτηση έκλεισε με τη διαπίστωση ότι τα ανάπηρα άτομα δεν είναι σούπερ ήρωες αλλά χρειάζονται την κατάλληλη βοήθεια και υποστήριξη επισημαίνοντας ότι ο καθένας μπορεί να βρεθεί σε αυτή τη θέση αλλά και ότι η τέχνη βρίσκεται σε κάθε στιγμή της ζωής μας, αρκεί εμείς να μπορούμε να τη δούμε.
Η βραδιά έκλεισε με την προβολή ταινιών “Tremor”, “Silent dance”, “The Book of Mario”, “Suhail” και “Aram” με θέμα “Διαστάσεις της ζωής των αναπήρων.
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το Δελτίο Τύπου σε μορφή κειμένου Word:
